Spotkanie Legend <Wątek wspólny>

Staliście tam. Draco i Shenari. A z mroku patrzyły na was czerwone oczy Slade'a.

Shenari chował się idealnie w mroku, wykorzystywał swój naturalny dar, aby pozostać poza zasięgiem dorosłego Dracohomo Sapiensa. Już sam fakt, że jest żywy i uzbrojony świadczy o tym, że będzie ciężkim przeciwnikiem, jeśli się zbuntuje. Weris wolał zachować pewną dozę ostrożności w relacjach z heretykiem w świętym miejscu należącym do Al Sahir.

Zeno próbował się wyrwać z pęt cienia, krzyczeć:
- Mordercy! Przeklęte wasze cienie i wasz lud!

- Ilk növ kölgə cinayəti! - usłyszał Dracohomo sapiens z głębi mroku. W tym samym czasie ręce Werisa złożyły się i uformowały miejsce pod sztylet woli. Już raz dzisiaj użył zabójstwa cienia pierwszego poziomu, teraz to była konieczność, dla dobra Shenarii, dla bezpieczeństwa wszystkich. To był stan wyższej konieczności. Wykonał zamach po czym próbował trafić jeden z cieni nowo przybyłego osobnika.

W jednej chwili poczułeś cios. Slade uderzył cię w twarz tak szybko iż nawet nie dostrzegłeś jak się przemieszcza.
-Nie atakuj go. - warknął w języku Shenari. - Jest nam potrzebny - dodał i podszedł do Zeno. - Pokaż mi swoją rękę. - rozkazał w języku Draco Homo Sapiens.

- Z przyjemnością.
Warknął przez zaciśnięte kły i zamachnął się prawy sierpowym w kierunku Sladea.

- Widać, że nie rozumiesz, co chciałem uczynić. Gdyby to był atak, to bym to zrobił bardziej finezyjnie, za pomocą trudniejszego zaklęcia - powiedział Weris wypluwając krew - Rzucał się, robi hałas, może przerazić innych mieszkańców Jaskini, chciałem go ogłuszyć. Ale oczywiście, myślałeś, że chciałem go zabić. Po co zabijać coś co przynosi prorok tutaj? Jeśli jest tutaj żywy to musi mieć on jakiś plan wobec niego, więc idiotyzmem byłoby zabijanie zdobyczy mistrza. Czasem pomyśl, zanim coś zrobisz. - powiedział obruszony Shenari

- Widzisz, mówiłem Ci, że lepiej go będzie ogłuszyć - powiedział Weris widząc zamach Sapiensa

Poczułeś jakbyś uderzył w kamień. Slade nie uchylił się. Po prostu stał z podłym uśmiechem.
-Prosiłem... - powiedział po czym złapał Zeno za rękę przewrócił go na ziemię i wykręcił dłoń tak że zgrzytnęły stawy Draco zawył z bólu. Obejrzał dłoń i pokiwał głową po czym puścił Palayna. - Nie atakuj go jeśli nie musisz. - powiedział w języku Shenari. - Będzie jednym z twoich towarzyszy. A są rzeczy których towarzyszom broni robić nie wolno. Ogłuszanie ich i atakowanie na sam początek znajomości to jedna z tych rzeczy

- Skoro pogwałcił święte miejsce mojego ludu nie miałem skrupułów, aby tego nie robić. Poza tym, nie udowodnił jeszcze swojej wartości. Nie mogę go nazwać towarzyszem broni, nawet jeżeli to jest wyznawca Cyrodila. - powiedział Weris - Jeżeli prorok powie, że to moi towarzysze broni, tak też się stanie, ale Ty, jesteś tutaj gościem, a nie nikim rządzącym, dlatego też tój autorytet jest tutaj dość wątły, chciałoby się powiedzieć

Zeno zasyczał z bólu, a gdy tylko półbóg go puścił, ten zerwał się z ziemi i balansował na nogach gotowy do dalszej walki. Jednak nie rzucał się do ataku.
- Czego ode mnie chcecie i co stało się z Wodnym Kamieniem? Co stało się z Utherem?

- Widzisz, dalej chce walczyć - po tych słowach Weris schował się w cieniu - Jeśli ponownie zaatakuję ogłuszę go, jego brak szacunku wobec tego miejsca jest karygodny. Nie powinien się tak zachowywać. - po tych słowach młody Shenari zaczął się przemieszczać w taki sposób, aby cienie Sapiensa, były w pobliżu jego, tak, aby mógł szybko rzucić zaklęcie obezwładniającego intruza. Co jak co, ale to było święte miejsce Shenari. Wrogów i niegodnych powinno się z niego szybko eliminować, a tym bardziej istoty gardzące cieniami.

-Nie wymądrzaj się gnojku. - skarcił Werisa Slade po czym spojrzał na Zeno. - Uspokój się. Ze mną mały Paladynie nie masz szans. Zrozumiał to Cyrodil i chyba wam o tym mówił. Jestem Slade syn boga Zemsty. A o miejscach i osobach o których mówisz nic nie wiem. Uspokój się i czekaj a nic ci nie będzie. Wszystko się wyjaśni.
W tej chwili do jaskini wpadł wielki okrwawiony Miantaur z maczugą w ręku i dziko zaryczał.

- Ty się nim zajmij. Synu boga zemsty i jak bardzo chcesz to zamilknę. Teraz.Zaraz. - powiedział Weris, po czym czekał na proroka nic nie mówił, ukrywał się w mroku

Potężny minataur zachwiał się i dziko potoczył wzrokiem po zebranych. Jego potężne łapsko zacisnęło się mocniej na okrwawionym trzonie pełnej ostrych zadziorów, kościanej maczugi.
- GDZIE ŚCIERWO WIELOBIJA?! - wydarł się rozwścieczony - CO ZA NOCNE SZTUCZKI?!

-W imię Gero nakazuje ci się uspokoić i pokazać rękę. Jestem Slade a moje pochodzenie nakazuje ci być posłusznym. - krzyknęła niewyraźna postać. Widziałeś tylko że ma czerwone oczy.

Zeno patrzył zdezorientowany na rogatego potwora, to na Slade'a.
- Cyrodil zmiażdżyłby Cię jak robaka.
Warknął.

Przez portal wpadł nagle kłąb istot. Kłąb rozdzieliłsię na trzy pająkowate bestie. Slade warknął coś pod nosem i nagle zapłonął biały ogień. Zaczęliście się widzieć nawzajem. Płomień odkrywał nawet postać Shenara.

I poraz kolejny portal się otworzył. Tym razem wypadła z niego młoda ubrana w skóry Dorow.

Viko rozejrzała sę po zebranych lekko skołowana. Co ona do cholery robiła w tej pieczarze. Iak ona się tu znalazła. I kim są co których widziała przed sobą. Ale za chwilę się opanowała. Przedstawiała sobą Maldranów i swoją panią.
- Kurt, Moira, macie nie opuszczać Lektyki- wpłynęła na swoich niewolników.
Potem spojrzała na tego który zapalił ogień.
- Czy wyjaśnisz mi co sę stało, że jestem w tej jaskini z tymi... Istotami - powiedziała i skrzywiła się patrząc na Shenariego i Dorow.

-Gdyby nie wyższa koniecznośc pewnie bym cię zabił pająkowata butcha. - warknął białowłosy. - Pokażcie ręce. Wszyscy!

Frea otworzyła powolnie oczy i odruchowo sięgnęła po łuk. Przeczesała wzrokiem zebranych, w tym samym czasie napinając łuk.
-Gdzie ja jestem ?- zapytała spoglądając niepewnie na zebranych celując w nich łukiem. Jej wzrok spoczął na Slade. Opuściła nieznacznie łuk- Panie... kim, że jesteś ?

Zeno wyciągnął ręce przed siebie.
- O co Ci chodzi?

W tej chwili przez portal wpadł na wpół przemieniony Seminsu. Zanim zaś wyszedł Prorok i ta dziwna postać w czrnych szatach i z sękatym kijem. Postać spojrzała po was po czym skinęła głową. Nagle wszyscy poczuliście palący ból na wierzchach prawych dłoni. Ujrzeliście dziwne znaki wypalone w ciałach. Świeciły różnym światłem. Ból trwał krótko. Nagle zorientowaliście się że rozumiecie języki towarzyszy. Prorok odchrząknął.
-Zebrano was tu w jednym tylko celu. Na Edenie pojawiło się nowe zagrożenie a wy jesteście jedynymi którzy mogą mu zapobiec... nie żebym dawał wam wybór. Fatum czyli ta postać w czarnej szacie wskazała was jako wyznawców bogów. Jak to ujął "Legendy". Za chwilę wyślę was na Grot południa. Tam zorientujecie się w zagrożeniu. - po tych słowach zaczął recytować zaklęcia. Czuliście że nie ma dużo czasu.

- Co.
Zdołał tylko powiedzieć Zeno.